به جای همه خواهران و برادرانم که در خون خود غلطیدند خواهم رفت . به جای پدرانی که نان آور خانه بودند و اکنون در زیر سنگی سرد قرار دارند خواهم رفت . به جای مادرانی که دیگر شبها برای فرزندانشان لالایی نمی خوانند و فرزندان همیشه منتظرشان خواهم رفت . به جای تمام زندانیانی که به خاطر جرعه ای آزادی در زندانند خواهم رفت . به جای گلهای پرپر شده ای که به خاطر آزادی من و کشورم پژمرده شدند خواهم رفت . پروین خانم به جای سهرابت خواهم رفت . آری 25 بهمن خواهم رفت . و اگر برنگشتم روزی فرد دیگری به جای من خواهد رفت
No comments:
Post a Comment